Aarzelend loop ik de weg af, het tuinpad
Ik open mijn voordeur, hier moet ik zijn
Hier ben ik welkom, een laars op de deurmat
Je bent thuis, dat is fijn, roept de was aan de lijn

Hoe was je retraite?, schettert een tablet 
Ik was even weg voor wat rust in mijn geest 
Was het eten er lekker?, checkt de tafel vol vlekken
Ja ik kan zien dat ik weg ben geweest

Aan mij is gedacht, ook toen ik weg was
Dit huishouden is een geolied geheel 
Het eten is op maar er wacht mij de afwas
Potten en pannen, dat is mijn deel

Verdwaalde vaat op het aanrecht onthaalt me
De wasmand walmt een warm welkom naar mij
Het fruit is een heel eigen leven gaan leiden
De keuken heeft weer wat bewoners erbij

De spullen verstrooid, overhoop en verloren
Ze kijken en wijzen en lachen me uit
Respectloos op plaatsen waar ze niet horen 
Orde of rust interesseert ze geen fluit 

Houd je van ons?, schreeuwt de bliksemse bende
Je doet het uit liefde maar niet voor je lol
Ik ben toch gekomen, dat is de ellende 
Je houdt van die mensen of je houd het niet vol

Respect moet ik zoeken in poeponderbroeken
Waardering ontdekken in plakkende plas
Liefde gaat niet door de maag maar de afvoer
Dankbaarheid lees ik in overal was

Juist als ik thuis ben dan sluimert de heimwee
Heimwee naar elders, naar anders, naar ooit
Ik vlucht van de onrust maar neem steeds die pijn mee
Als ik zo ver weg zoek, dan kom ik er nooit

Dus zoek ik mijn weg tussen dozen en schillen 
Tussen poep en pantoffels vind ik mijn plek
Alles komt goed, als ik niet ga gillen
Alles komt goed of misschien word ik gek